محبوبم

به اسمان زندگیم می نگرم و تصویرگر تصویر زیبایت می شوم

اه ای همیشه.........همیشگی

بدان که تا ابد در خاطره ام  می مانی و در گوشه ی ذهنم برایت کلبه ای می سازم از عشق تا در ان ماًوا کنی

و هرگاه دل بی قرارم هوایت را کرد به کلبه ی عشق تو اید و با تو همراه شود

نمی دانی که خیالات ،سوهان گر روحم گشته

تنهایم بگذار ای وسعت غریب................

روح سرگردان من به کدامین سو خواهی رفت نمی دانم

راهت بی انتها و بی مقصد است این را بدان که جسم فتوت من تحمل این سرگردانی را ندارد

بگذار مرا به حال خویش و خود هرجا که می خواهی برو

نگو که چشم بی وفا شده و همراهی نمی کند بدان که تاب و توان ندارد

به کلبه ی سردو تاریک من بیا و جسم تکیدهام را بنگر...............

نوری سوسو می زند و جسم بی رمق من پروانه وار به دنبالش می رود بیچاره از ان که نمی دانم به دور چه شمعی نیمه سوز می چرخد و خویش را تباه می سازد

او نوری فراتر از شمعی نیمه سوز می خواهد تا روشن بماند و باز تنهاتر از همیشه سرود دلتنگی را می سرایم

که ای محبوبم

               به تو محتاجم من

                                  غم هجر تو عزیز مرا ویران کرد